Dobre rady dla rodziców

 

Gdy maluch ma coś do powiedzenia

Nie słuchaj jednym uchem. Oderwij się na chwilę od swoich spraw, telewizora czy gazety, nie myśl, co włożysz jutro do pracy. Poświęć maluchowi całą swoją uwagę. Odwróć się w jego stronę i spójrz mu w oczy. Znacznie łatwiej jest zwierzać się komuś, kto nas naprawdę słucha.

 

Pozwól dziecku mówić. Sama mów tylko tyle, ile to konieczne. Czasem wystarczy, że ktoś nas wysłucha, by zrobiło się lżej na sercu.

 

Powtórz to, co maluch przed chwilą powiedział ("A więc Asia uważa, że twój rysunek jest brzydki?"). W ten sposób upewnisz się, że dobrze go zrozumiałaś
i dasz mu odczuć, że z uwagą śledzisz jego słowa.

 

Nie lekceważ jego problemów. Choć jego świat jest mały, aż kłębi się w nim od intensywnych uczuć. Dla pięciolatki za długa sukienka lub krytyczna uwaga przyjaciółki może być prawdziwym dramatem. A jeśli usłyszy od mamy, że nie ma się czym przejmować, poczuje się jeszcze bardziej rozżalona.

 

Pomóż dziecku nazwać jego uczucia: "Wyobrażam sobie, że było ci bardzo przykro" albo "Musiałaś być naprawdę zła". To przynosi ulgę i zachęca do dalszych zwierzeń.

 

Nie krytykuj: "Jak mogłeś!", "Co się z tobą dzieje?". Gdy maluch usłyszy takie uwagi, nie będzie miał ochoty dalej mówić.

 

Nie spiesz się z udzielaniem rad. Twojemu dziecku potrzebne jest przede wszystkim poczucie, że mama czy tata go rozumie. I to mu na ogół wystarczy.
A rozwiązania problemu spróbuje poszukać sam (oczywiście jeżeli nie będziesz mu w tym przeszkadzać).

 

Jeśli dziecko wyraźnie oczekuje od ciebie rady, zapytaj, jakie jego zdaniem rozwiązanie byłoby najlepsze. Wspólnymi siłami zróbcie listę możliwych rozwiązań. Być może znajdą się wśród nich takie propozycje, jak "zadusić Aśkę" czy "oblać jej sukienkę farbą". I bardzo dobrze, na pewno nie zostaną zrealizowane, ale samo wypowiedzenie ich i zapisanie przyniesie dziecku ulgę. Możesz też podrzucić kilka swoich propozycji (ale tylko wtedy, gdy znajdą one uznanie malucha), np. "poprosić panią o rozsądzenie sporu".

 

Nie unikaj trudnych tematów. Jeżeli teraz nie będziesz potrafiła o nich z dzieckiem rozmawiać, wyrośnie między wami mur, który za kilka lat będzie wam obojgu bardzo trudno pokonać.

50 rad dla rodziców - Jak włączyć się w edukację własnego dziecka?

1. Okazuj zainteresowanie i doceniaj pracę nauczycieli i dyrektora

2. Otwórz się na pomysły nauczyciela, okaż dobrą wolę

3. Słuchaj opinii innych o Twoim dziecku, staraj się zrozumieć ich punkt widzenia

4. Podziel się z nauczycielem swoją wiedzą o mocnych stronach, talentach i zainteresowaniach swojego dziecka

5. Bierz pod uwagę i powiedz nauczycielowi o oczekiwaniach i celach jakie sobie stawia twoje dziecko

6. Nie żałuj czasu na rozmowy o postępach i trudnościach dziecka w szkole

7. Bierz aktywny udział w zebraniach i dniach otwartych.

8. Ustal z nauczycielem najlepszy sposób komunikowania się z tobą (telefon, e-mail, list, notatka w zeszycie dziecka)

9. Staraj się zrozumieć i zaakceptuj reguły obowiązujące dziecko w szkole; nie podważaj ich znaczenia i nie pozwalaj na omijanie lub łamanie tych zasad w domu (okazywanie szacunku starszym, poprawne zachowanie przy stole, niepalenie papierosów, nieprzeklinanie itp.)

10. Korzystaj z możliwości przeprowadzanie nieformalnych rozmów, nawiązywania kontaktów z nauczycielami, personelem szkoły innymi rodzicami.

11. Swoje wymagania, oczekiwania i uwagi przedstawiaj szczerze, otwarcie i niezwłocznie. Niech nie mają okazji urosnąć do problemu.

12. Bierz udział w spotkaniach rodziców i pracy organów przedstawicielskich.

13. Szukaj informacji o szkole, czytaj biuletyny; zaglądaj na stronę www. szkoły

14. Poznaj godziny pracy sekretariatu, dyżurów nauczycielskich i dyrektorskich, terminy dni otwartych.

15. Zgromadź informacje na temat systemu oceniania i wymagań wobec twojego dziecka (śródrocznych, na zakończenie semestru/roku, wymagań egzaminacyjnych)

16. Poznaj przyjaciół i kolegów swojego dziecka a także ich rodziców.

17. Staraj się śledzić życie szkoły i w miarę możliwości uczestniczyć w wydarzeniach organizowanych dla lub z udziałem rodzin uczniów; pomóż organizować takie imprezy

18. Włącz się w pracę zespołów rodziców uczestniczących w konsultowaniu lub tworzeniu programu szkolnego

19. Weź udział w organizowanych dla rodziców warsztatach lub seminariach. Jeśli nie są organizowane podsuń szkole pomysł ich zorganizowania.

20. Bierz udział w godzinach wychowawczych i lekcjach otwartych, na które jesteś zapraszany.

21. Włącz się w organizacje imprez dla rodziców i rodzin organizowanych przez szkołę (święto szkoły, sportowe zawody rodzinne, przedstawienia teatrzyku szkolnego, aukcje na rzecz szkoły, piknik rodzicielski).

22. Włącz się w opracowanie programu zajęć pozalekcyjnych, zaproponuj swoją pomoc w ich prowadzeniu (opieka nad młodszymi dziećmi, dowożenie dzieci na basen, do kina itp.)

23. W miarę możliwości wspieraj fundusz rodzicielski lub ofiaruj własną pracę (od pomocy w drobnych remontach, szycia zasłon, przygotowywania pomocy naukowych, pieczenia ciastek na imprezy szkolne, po prowadzenie koła zainteresowań).

24. Ustal z nauczycielem plan postępowania w stosunku do twojego dziecka zwłaszcza w sytuacji kryzysowej

25. Omawiaj ze swoim dzieckiem przebieg szkolnego dnia, dowiaduj się o plany i ważne dla dziecka wydarzenia w zbliżającym się czasie.

26. Poznaj mocne i słabe strony dziecka w szkole.

27. Zadbaj, aby dziecko miało w domu wydzielone, ciche i dobrze oświetlone miejsce do nauki i odrabiania lekcji

28. Pomóż swojemu dziecku zaplanować pracę, podzielić duże i trudne zadania na małe kroki.

29. Ustal w miarę możliwości stałe godziny spokojnej pracy dziecka w domu - w tym czasie nie angażuj go do innych czynności.

30. Okazuj szacunek dla pracy dziecka, doceniaj jego wysiłek.

31. Spróbuj znaleźć zajęcie (hobby, sport), które będziesz wykonywał razem z dzieckiem.

32. Zachęcaj dziecko do podejmowania działań twórczych (malowania, grania itp.), czytania książek, słuchania dobrej muzyki; czytajcie razem chociaż kilka minut każdego dnia.

33. Organizuj w miarę możliwości rodzinne wycieczki do biblioteki, ogrodu zoologicznego, botanicznego, teatru, kina, na koncert, do muzeum, parku, lasu itp., aby wykorzystać je jako sposobność do zdobycia nowych ciekawych informacji.

34. Wspólnie z dzieckiem wybierz i zaplanuj programy telewizyjne, które będzie mogło oglądać; gdy możesz, oglądaj je razem z nim i rozmawiaj o tym, co widziało i czego się nauczyło.

35. Od czasu do czasu baw się z dzieckiem - graj w gry dydaktyczne, towarzyskie, komputerowe itp.

36. Pomóż dziecku w zaplanowaniu przygotowań do klasówki, sprawdzianu, egzaminu.

37. Pomóż zorganizować w szkole spotkania rodziców poświęcone wymianie doświadczeń na temat <Jak pomagać swojemu dziecku w odrabianiu prac domowych?>

38. Weź udział w szkolnym festiwalu nauki; zaoferuj szkole swoje zdolności, talenty, umiejętności

39. Podejmij się opieki nad uczniami w czasie zajęć popołudniowych i prac porządkowych w szkole; weź udział w szkolnej wycieczce

40. Pomóż zorganizować system rodzicielskiego wolontariatu w szkole.

41. Poznaj zasady szkolnego regulaminu i pomagaj nauczycielom w utrzymywaniu dyscypliny

42. Pomóż zorganizować prace społeczne uczniów

43. Zaoferuj nieodpłatnie szkole swoje eksperckie usługi w dziedzinach, na których się znasz i możesz pomóc

44. Dowiedz się jak najwięcej na temat działań podejmowanych w stosunku uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (np. dysleksją)

45. Podejmuj się funkcji społecznych w radach przedstawicielskich rodziców, także na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym

46. Zachęcaj swoje dziecko do pełnienia funkcji społecznych i udziału w samorządzie uczniowskim i wspieraj je w działaniu

47. Staraj się poznać prawo oświatowe w zakresie niezbędnym do podejmowania odpowiedzialnej dyskusji o pracy szkoły; obserwuj zmiany w prawie oświatowym i w miarę potrzeby zabieraj głos na temat kierunku tych zmian

48. Pomóż szkole w gromadzeniu dodatkowych funduszy, ubieganiu się o dotacje, stypendia i granty oraz utrzymaniu w dobrym stanie majątku szkolnego

49. Wspieraj działania organizacji wychowawczych na terenie szkoły swojego dziecka (np. harcerstwa)

50. Zachęcaj i wspieraj swoje dziecko w działaniu społecznym na rzecz potrzebujących pomocy; sam służ przykładem.